Më 13 mars, një 37-vjeçar me profesion “web designer” nga Barletta, Simone Del Vecchio, shkoi në një klinikë në Tiranë, Shqipëri, për të rregulluar disa dhëmbë të humbur, dhe për të vendosur proteza në të dy anët. Që nga ai moment, një kalvar filloi për të, siç tregon vëllai i tij binjak Marco për Corriere del Mezzogiorno. “Ai shkoi me mamanë. Në orën 14 të asaj dite iu nënshtrua operacionit me heqjen e të gjithë dhëmbëve në një seancë të vetme dhe futjen e njëkohshme të implanteve në të dy harqet. U nxorën 20 dhëmbë të gjithë së bashku. I dhanë katër anestezi mishrat e dhëmbëve dhe një qetësues i lehtë i përgjithshëm pa kryer analiza parandaluese, si dhe antibiotikë, anti-inflamatorë, qetësues kundër dhimbjeve. Pas trajtimit, i cili zgjati nga ora 14:00 deri në orën 18:00, Simone u kthye në të njëjtën klinikë ku i ishte nënshtruar operacionit, për të shkuar në dhomë duke pirë një gllënjkë ujë u ndje i sëmurë, pati arrestin e parë kardiak që u pasua nga tre të tjerë”. Kanë kaluar tetë muaj dhe që nga ajo kohë 37-vjeçari ka qenë gjithmonë i shtruar në spital.
Sipas Corriere, “një reklamë që premtonte rezultate të shkëlqyera me çmime konkurruese” kishte ndikuar në zgjedhjen e tij për të shkuar në Tiranë. Më tej, shpjegon Marco, “nëna jonë kishte rregulluar dhëmbët atje dy vjet më parë dhe gjithçka kishte shkuar mjaft mirë”.
Duke iu përgjigjur pyetjes se kush i ka bërë trajtimin e parë Simones, Marco thotë se “mjekët e klinikës dentare kanë ndërhyrë menjëherë. Më pas ai është dërguar në spitalin “Nënë Tereza” në Tiranë. Aty iu nënshtrua një operacioni kardiak me vendosja e stentit koronar pasi nga analizat e bëra kishte dalë edhe një patologji kongjenitale, përkatësisht stenozë koronare. Qëndroi tetë ditë në terapi intensive në Tiranë, më pas, më 21 mars, e çuam në spital me ambulancë. Poliklinika e Barit në Repartin e Kujdesit Intensiv tha se ishte në koma farmakologjike për më shumë se 1 muaj, kur filloi të shfaqte disa shenja shërimi infeksion bakterial, candida auris, i cili e vonoi edhe më tej shërimin e tij, sepse ai nuk mundi t’i nënshtrohej rehabilitimit. Ai qëndroi këtu deri më 27 shtator, ditën kur vendosëm ta çonim në San Giovanni Rotondo.
Tani, 37-vjeçari, para tragjedisë “një djalë vital, me shumë miq, që i pëlqente të dilte e të shijonte jetën”, siç e përshkruan vëllai i tij, “është i shtrirë në shtrat dhe i rraskapitur, por vigjilent. Megjithatë, ai mbetet në rrezik për shkak të një stenoze trakeale e cila nuk e lejon të pijë, hajë dhe marrë frymë mirë, për këtë arsye së shpejti do t’i nënshtrohet një operacioni tjetër.
“Kjo tragjedi na ka shkatërruar të gjitha ëndrrat dhe qetësinë e familjes sime. Mjekët e klinikës në Shqipëri nuk kanë më kontakte”, përfundon Marco, duke shtuar se familja ka nisur veprimet ligjore, “por kemi shumë probleme që lidhen me faktin që është një vend që nuk është pjesë e Bashkimit Evropian dhe vështirësitë në gjetjen e dokumenteve të ndërhyrjes”.
