Vdekja e Papa Françeskut shënon një periudhë zie në Vatikan dhe sinjalizon fillimin e një procesi mijëvjeçar të zgjedhjes së një papati të ri.
Është një procedurë e zhytur në traditë, por e cila është përditësuar në mënyrë delikate për botën moderne.
“Interregnum Papnor” – periudha midis vdekjes së një Pape dhe zgjedhjes së një tjetri – filloi kur Françesku vdiq.
Kardinalët tani duhet të vendosin saktësisht se kur mund të bëhet funerali, dhe pas kësaj, kur mund të fillojë konklava. Por pjesa më e madhe e afatit kohor është e paracaktuar; vdekja e papës shkaktoi fillimin e nëntë ditëve zie të njohura si Novendiales dhe Papa duhet të varroset ndërmjet ditës së katërt dhe të gjashtë pas vdekjes.
Trupi i Papës duhet të ekspozohet edhe në bazilikën e Shën Pjetrit për zi, dhe çdo ditë do të mbahet një meshë.
Më pas, të gjithë kardinalët nën moshën 80 vjeç do të mblidhen në Vatikan për të zgjedhur pasardhësin e Françeskut.
Zakonisht duhen nga dy deri në tre javë që të zgjidhet një Papë, pas vdekjes së paraardhësit të tij, megjithëse mund të zgjasë pak më shumë nëse kardinalët luftojnë për të rënë dakord për një kandidat.
